Κόντρα στο ρεύμα: Τα λάθος συνθήματα (1)

Είναι λογική η αγανάκτηση του λαού. Η υποβάθμιση του επιπέδου της υλικής ευδαιμονίας του είναι σημαντική. Κανένας λαός δεν ενθουσιάζεται, όταν το μέλλον του είναι πολύ χειρότερο από το παρόν του. Και είναι λογικό να διαδηλώνει την αντίθεση ή την αγανάκτηση του. Ως εδώ, κανένας δεν διαφωνεί. 

Όμως, ενάντια στο ρεύμα, προσωπικά θα ήθελα να εκφράσω τις διαφωνίες μου για ορισμένες κατευθύνσεις αυτής της διαμαρτυρίας:

Η πρώτη μου αντίρρηση είναι το πιο συνηθισμένο σύνθημα των καιρών, αυτό που φαίνεται στην πιο κάτω αφίσα.

Τι σημαίνει δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε; Και χρωστάμε σε όλο τον κόσμο ( περιλαμβανομένων και των δικών μας συνταξιοδοτικών ταμείων) και πρέπει να πουλήσουμε γιατί δεν έχουμε από που να βγάλουμε λεφτά και τέλος, το “δεν πληρών” μόνο τρίχρονα παιδάκια με στυλωμένα πόδια θα το φώναζαν.             Άμα χρωστάς και δεν μπορείς να ζήσεις παρά μόνο αν πάρεις δανεικά από το γείτονα ή κάποιο δανειστή σου, δεν πάς να του ζητήσεις ξανά δανεικά φωνάζοντας του : δεν σου πληρώνω τα προηγούμενα που μου δάνεισες! Είναι γελοίο, έως εγκληματικά βλακώδες.

Θα έλεγα, όμως, πως υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που πράγματι θα είχαν δίκαιο φωνάζοντας αυτό το σύνθημα: είναι αυτοί που συνηθίζουν να δανείζουν τις οικονομίες τους σε άλλους συνανθρώπους ( οι οποίοι με τα δανεικά κάνουν ότι τους κατέβει) και όταν έρθει η ώρα της αποπληρωμής, αδιαμαρτύρητα δέχονται την άρνηση εκ μέρους των οφειλετών να ξοφλήσουν το δάνειο και όχι μόνο αυτό, αλλά κάνουν στη συνέχεια ότι μπορούν για να τους ξαναδώσουν δανεικά από τις οικονομίες τους. Αυτοί οι συμπολίτες μας είναι οι μόνοι που υπεύθυνα μπορούν να εξωτερικεύσουν την προστακτική απαίτηση : δεν πληρώνω.

Όλοι οι άλλοι που θα ζητούσαν τα χρήματα τους στην ημερομηνία λήξης του δανείου, που θα έκαναν μηνύσεις , θα χειροδικούσαν, θα απαιτούσαν εκποίηση περιουσιακών στοιχείων ( π.χ. του τζιπ ή του εξοχικού που είχε ο οφειλέτης) και που θα ήθελαν να εκδικηθούν με κάθε τρόπο αυτόν που τους κορόιδεψε. Όλοι αυτοί ( που νομίζω είναι η συντριπτικότατη πλειοψηφία του λαού) φαίνονται υποκριτές και αναξιόπιστοι,όταν απαιτούν να μην πληρώσουν στους άλλους τώρα που είναι αυτοί οι οφειλέτες.

Μα θα μου πείτε: δεν κάναμε εμείς τα χρέη. Θα απαντήσω: και πάλι δεν λέμε την αλήθεια και υποκρινόμαστε. Τα δάνεια του ελληνικού δημοσίου συνάπτονται ή εγγυώνται από κυβερνήσεις που δρούν “ εν ονόματι του ελληνικού λαού”. Στις δημοκρατίες, οι κυβερνήσεις εκπροσωπούν τον λαό. Ο πολίτης τους έχει δώσει την εξουδιότηση να δρούν εκ μέρους του. Αν κάποιος από εσάς έδωσε σε κάποιον την εξουδιότηση να τον εκπροσωπεί και να υπογράφει αντ’ αυτού και αυτός ο κάποιος τον κατέστρεψε οικονομικά, δεν θα του λέγαμε όλοι: που έβαλες την υπογραφή σου; γιατί εξουσιοδότησες τον άχρηστο; Ε. λοιπόν, οι εκλογές ( η ψήφος) είναι υπογραφή εξουσιοδότησης. Αν είσαι ξύπνιος και ηθικός προσέχεις τι υπογράφεις και σε ποιόν δίνεις εξουσιοδότηση.

Σε κάθε περίπτωση δεν είναι έξυπνο, ούτε και ηθικό, να ισχυριζόμαστε ότι εμείς δεν κάναμε τα χρέη. Όλοι μας τα κάναμε, ακόμα και αν κάποιοι ήταν στην μειοψηφία. Στη δημοκρατία οι πλειοψηφίες κυβερνούν και εκπροσωπούν την ολότητα.

………………………………………

Θα συνεχίσω και με τις άλλες διαφωνίες μου σε επόμενη ανάρτηση