Όλοι ή καλύτερα σχεδόν όλοι αναφέρονται στο “κακό” κράτος ( στο δημόσιο τομέα). 

Να περιοριστεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, εκτιμούν κάποιοι, το αναφέρουν κάποιοι άλλοι και το διατυμπανίζουν μονότονα στις τηλεοράσεις οι προβεβλημένοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί.

Να μειώσουμε λοιπόν το κράτος, αλλά:

* Ποιοι θα δουλεύουν στους βρεφονηπιακούς σταθμούς; Ποιοι θα φροντίζουν την εύρυθμη λειτουργία εφοριών, δικαστηρίων, νοσοκομείων, αστυνομίας, τελωνείων κ.ο.κ.; Με απλά λόγια: Ποιοι θα εξυπηρετούν τους πολίτες; Οι ιδέες, κάποια μηχανήματα, ιδιώτες ή εξωγήινοι; Σε κάθε περίπτωση η περικοπή των υπαλλήλων σημαίνει κακές υπηρεσίες στον απλό πολίτη και πρόσθετη οικονομική αφαίμαξη. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.

* Σε ποιο τομέα το ποσοστό των υπαλλήλων που έχει κάνει ανώτατες σπουδές είναι μεγαλύτερο; Στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό; Η απάντηση είναι : στο Δημόσιο. Δουλεύει αυτό το καταρτισμένο προσωπικό αποδοτικά; Στις περισσότερες περιπτώσεις ναι. Εκεί που υπάρχει υστέρηση είναι στα πάνω κλιμάκια της κρατικής ιεραρχίας, γιατί εκεί υπάρχουν οι σύμβουλοι, τα κομματικά στελέχη και μια στρατιά παρατρεχάμενων προσοδοθήρων, προϊόντα της πελατειακής οργάνωσης της δημοκρατικής ζωής μας. 

* Έχουμε πραγματικά τόσο υπερτροφικό δημόσιο τομέα, όπως επίμονα ισχυρίζονται κάποιοι; Είναι σε ποσοστιαία αναλογία μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο της  π.χ. Γερμανίας, Δανίας, Γαλλίας,κ.λ.π.;  Η με ευρωπαϊκά στοιχεία απάντηση είναι : όχι.

Αυτά είναι γνωστά και απλά πράγματα. Προς τι λοιπόν η φασαρία;

Η απάντηση απλή: Η οικονομική διαχείριση του κράτους ήταν τόσο άθλια, που από τον υπερβολικό δανεισμό, πρέπει τώρα να πληρωθούν τεράστια ποσά σε τόκους. Καθώς το παραγωγικό δυναμικό μας το καταστρέψαμε συστηματικά ( θυμάστε τις συζητήσεις ότι περάσαμε από την αγροτική παραγωγή κατευθείαν στο μοντέλο των υπηρεσιών, όπως οι προηγμένες χώρες;), ο μόνος τρόπος να ικανοποιηθούν οι δανειστές είναι να μειωθούν τα έξοδα του κράτους, να γίνει αυτό ένα ατροφικό , μικρό, ελάχιστο κράτος: ένα κράτος νάνος.

Και για να γίνει κάτι τέτοιο, χωρίς αντίδραση μεγάλη, θέλει την τεχνική του. Και πρώτα απ’ όλα να πιστέψουν όλοι ότι έχουμε μεγάλο δημόσιο τομέα.