Ο μήνας που διανύουμε έχει καθιερωθεί ως ο μήνας πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού. Όμως, οι εορταστικές αφιερώσεις έχουν νόημα μόνο αν μ’ αυτές προωθείται παραπέρα η επίτευξη του στόχου, που στην περίπτωση μας είναι η μέσω της πρόληψης μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού.
Πολλές γυναίκες στη χώρα μας δεν παρακολουθούνται τακτικά από γιατρό, ούτε κάνουν μαστογραφικό έλεγχο, όπως θα έπρεπε.
Αυτό οφείλεται: 1) στην άγνοια του κινδύνου, 2) σε προκαταλήψεις και φοβίες, 3) στην προσήλωση του ενδιαφέροντος πολλών γυναικών στα μέλη της οικογένειας τους και λιγότερο στους εαυτούς τους και 4) στην αδυναμία πρόσβασης πολλών γυναικών σε οργανωμένα κέντρα πρόληψης.
Ολοένα και μεγαλύτερη σημασία αποκτά πλέον η αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας. Οι γεωγραφικές και οικονομικές ανισότητες εντείνονται στις συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας.
Καθώς η κατάσταση θα χειροτερεύει. δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς. Όταν τα κράτος αδρανεί, οφείλουμε να πείσουμε τους εκλεγμένους διαχειριστές του να αναθεωρήσουν τις προτεραιότητες της πολιτικής τους και να βοηθήσουν την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου ( και στην περίπτωση μας του καρκίνου του μαστού). Από την άλλη, όλοι μας, ως ενεργοί πολίτες και όχι ως παθητικοί εξουσιαζόμενοι, πρέπει να βοηθήσουμε είτε με προσωπική δουλειά, είτε με οικονομική βοήθεια να αναπτυχθούν προγράμματα που θα κάνουν την πρόληψη ( αλλά και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στον τομέα υγείας) πιο εύκολη και πιο ουσιαστική για τους συμπολίτες μας.
Προσωπικά με ευκαιρία τον Οκτώβριο του 2012 θα ήθελα να προβληματίσω τους φίλους και τις φίλες με μία προειδοποίηση: τα τελευταία χρόνια αυτό που περιληπτικά αποκαλούμε “νεοελληνική φούσκα” δεν ήταν μόνο ένα φαινόμενο της πολιτικής ζωής ή του lifestyle, αλλά επεκτάθηκε και στο χώρο της κοινωνίας των πολιτών, διαβρώνοντας την ουσία και την αγνότητα της εθελοντικής προσφοράς. Ένα σωρό φορείς δημιουργήθηκαν, ενώ πολλοί από τους παλαιούς άλλαξαν συμπεριφορές και στάσεις. Χρειάζεται, αυξημένη προσοχή για το που και πως θα εμπλακούμε σε εθελοντική δράση. Πρέπει να αξιολογούμε αυστηρά κάθε πρωτοβουλία και κάθε φορέα που ισχυρίζεται ότι έχει κοινωνική προσφορά και να συμμετέχουμε και να βοηθάμε μόνο εκεί που παράγεται πραγματικό έργο με σεμνότητα και διαφάνεια.
Η χώρα μας έχει ανάγκη από τον εθελοντισμό. Ο εθελοντής είναι σεβαστό πρόσωπο. Δεν χρειάζεται να πικραθεί ανακαλύπτοντας ότι χρησιμοποιήθηκε για τις δημόσιες σχέσεις και την προβολή κάποιων που μέσα από τις εθελοντικές οργανώσεις βρήκαν το εύκολο όχημα να προβάλλουν την προσωπική ματαιοδοξία τους.
