Τον Τριαντάφυλο Μηταφίδη δεν τον γνωρίζω
προσωπικά. Αυτό που έχω διαβάσει είναι ότι υπήρξε αντιστασιακός επί χούντας,
μάχιμος αριστερός συνδικαλιστής και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή
Πόλη» στη Θεσσαλονίκη, η οποία ελάμβανε πολύ χαμηλά ποσοστά στις εκλογές ( γύρω
στο 3%) και στις τελευταίες, με τη μεγάλη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να φτάσει το
10,5%.

Ούτε τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο,
επανειλημμένα εκλεγμένο δήμαρχο Θεσσαλονίκης με υψηλά ποσοστά, γνωρίζω. Αυτά
που έχω διαβάσει και ακούσει είναι πως καταδικάστηκε σε βαριές ποινές λόγω μίας
από τις μεγαλύτερες καταχρήσεις δημόσιου χρήματος στην χώρα μας ( 17,9 εκ ευρώ).
Αρχικά η ποινή ήταν ισόβια και πρόσφατα, στη δίκη σε δεύτερο βαθμό, μειώθηκε
στα 12,5 χρόνια.

Ο κ. Μηταφίδης είναι σήμερα βουλευτής του
ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Παπαγεωργόπουλος ένας ελεύθερος άνθρωπος.

Το Ελληνικό Δημόσιο, που από τις απατεωνιές
του Δημάρχου και των στελεχών του Δήμου, ζημιώθηκε κατά 7,2 εκ. ευρώ, ζητά αυτό
το ποσό από τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο τελευταίος υπό την απειλή να μην πάρει
φορολογική ενημερότητα δέχτηκε τις απαιτήσεις του Δημοσίου. Αυτό, όμως, δεν
άρεσε στον κ. Μηταφίδη.

Έκανε
αιτήματα στις αρμόδιες αρχές και εξέδωσε πρόσφατα μία ανακοίνωση που
ισχυρίζεται ότι «οι ηγεσίες του υπουργείου Οικονομικών των κυβερνήσεων Ν.Δ. –
ΠΑΣΟΚ δεν θεώρησαν ως βλάβη του Δημοσίου τις υπεξαιρέσεις των πόρων του Δήμου
Θεσσαλονίκης επί διοικήσεων Παπαγεωργόπουλου, αλλά το αποτέλεσμα της
υπεξαίρεσης. Με άλλα λόγια, οφειλέτες δεν είναι τα καταδικασμένα στελέχη των
διοικήσεων Παπαγεωργόπουλου, αλλά ο δήμος και οι δημότες της Θεσσαλονίκης!

»Βέβαια,
πέρα από τη μη νόμιμη συμπεριφορά των παραπάνω ηγεσιών του υπουργείου
Οικονομικών, υπάρχει και δικαιοπολιτικά ανήθικη συμπεριφορά, καθώς
αντιμετώπισαν τον Δήμο Θεσσαλονίκης ως ανώνυμη εταιρεία, αφού υποχρεώθηκε να
πληρώσει χρήματα που καταχράστηκαν μέλη διοικήσεών του που καταδικάστηκαν
τελεσίδικα. Αντιμετώπισαν, δηλαδή, το ταμείο του Δήμου Θεσσαλονίκης ως ιδιωτικό
και όχι ως δημόσιο ταμείο.»(ΕφΣυν)

Με
άλλα λόγια ο κ. Τριαντάφυλος Μηταφίδης, πιστοποιημένος αριστερός, ζητά να
παρθούν τα υπεξαιρεθέντα από τους καταδικασθέντες και όχι από τους πολίτες, το
λαό.

Επί
του αιτήματος και της ανακοίνωσης του κ. Μηταφίδη έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1.    
Ο κ. Μηταφίδης υποκρύπτει την αλήθεια, αφού γνωρίζει
ότι οι καταδικασ-θέντες δεν διαθέτουν τόσα περιουσιακά στοιχεία που να
ισοσκελίσουν  τη ζημιά που επέφεραν στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Επομένως θεωρεί
ηθικό το Ελληνικό Δημόσιο να χρεωθεί όλα όσα του υποκλάπηκαν. Με άλλα λόγια, με
έμμεσο τρόπο ( πονηρά) ο κ Μηταφίδης θέλει τη ζημιά που προκάλεσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης
να την φορτωθούν όλοι οι Έλληνες..

2.    
Ενώ οι μέτοχοι μίας ανώνυμης εταιρείας ( που είναι συχνά πολλές δεκάδες
ή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες) είναι λογικό κατά τον κ. Μηταφίδη να αναλαμβάνουν
την ευθύνη σε περιπτώσεις που τα στελέχη της διοίκησης της προβούν σε
οικονομικές ατασθαλίες, βρίσκει παράλογο και άδικο κάτι τέτοιο να ισχύει για τους
δημότες μίας πόλης, οι οποίοι με δική τους ευθύνη επέλεξαν αυτούς που θα διαχειριστούν
το ταμείο της πόλης τους. Ο λαός κατά τον αριστερό πολιτικό είναι ανεύθυνος,
είναι ένα άθροισμα ατόμων που δεν έχουν καμία ευθύνη για τις επιλογές τους και ευδιάκριτα
υστερούν ηθικά των μετόχων μίας ανώνυμης εταιρείας.

3.    
Ο κ. Μηταφίδης ψήφισε τον «ανθρωπιστικό νόμο» του κ.
Παρασκευ-όπουλου; Αν Ναι θα έπρεπε να σιωπά για την υπόθεση της υπεξαίρεσης της
Θεσσαλονίκης. Αν Όχι, θα έπρεπε να βγάζει ανακοινώσεις και να γνωστοποιεί στους
συμπολίτες του το γιατί αυτός ο νόμος δεν είναι σωστός. Σύμφωνα με την Εφημερίδα
των Συντακτών “ Εκμεταλλευόμενος τα ευεργετήματα του νόμου Παρασκευόπουλου, ο
καταδικασμένος ( κ. Παγεωργόπουλος) για την πολύκροτη υπόθεση της υπεξαίρεσης
17,9 εκατομμυρίων ευρώ από τα ταμεία του δήμου του, βγήκε από τη φυλακή
έχοντας εκτίσει το 1/5 της ποινής 12 ετών (2 χρόνια και 5 μήνες) που του
επεβλήθη και παρουσιάζοντας ποσοστό αναπηρίας 67% λόγω… καρδιοπάθειας
και 35% λόγω ψυχολογικών προβλημάτων.”

Σύμφωνα δε με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στον τύπο χρήση του
πρόσφατα ψηφισθέντος «ανθρωπιστικού νόμου» έκαναν 417 καταδικασθέντες για
κακουργήματα με αποτέλεσμα να έχουν αφεθεί ελεύθεροι! Και έπεται συνέχεια.

Η
λογική αυτών των ενεργειών και η ηθική της πάσχει και δημιουργεί ερωτηματικά
για την σημερινή αριστερά.

Αν
δεν πληρώσει ο πολίτης τις συνέπειες των πράξεων του, τότε πως θα καταλάβει το
πόσο σημαντικό είναι να επιλέγει με την ψήφο του τους  «άριστους». Η αντίληψη που θέλει το λαό ανεύθυνο
για τις πράξεις, τις επιλογές και τις παραλείψεις του, είναι μία αντίληψη μη
ηθική. Είναι μία αντίληψη που βλέπει την πολιτική ως ένα πεδίο δράσης κάποιων λίγων
εκλεκτών ( κομματικών ιερατείων) που διαγωνίζονται για το ποιος θα καθοδηγήσει τους
ανεύθυνους πολλούς (το πόπολο). Είναι αυτή μία αριστερή προσέγγιση;

Τα
δικαστήρια και οι ποινές που επιβάλλουν δεν είναι κάτι το μη ωφέλιμο για την
κοινωνία. Αυτή η δήθεν ευαισθησία  της
αριστεράς για τους καταδικασθέντες, απομεινάρι μίας στρεβλής πολιτικής
κατάστασης του παρελθόντος, σήμερα είναι επικίνδυνη για το κράτος δικαίου. Όταν
διευκολύνεις τον καταδικασθέντα για κακούργημα να γλυτώσει τη φυλακή, κάνεις τη
ζωή της κοινωνίας πιο δύσκολη και κάποιοι ανυποψίαστοι πολίτες θα κληθούν να
πληρώσουν, αργά ή γρήγορα, τα έργα των απελευθερω-μένων καταδικασμένων. Γιατί ο κ. Μηταφίδης
δεν στηλίτευσε το νόμο Παρασκευόπουλου που ξεφτίλισε την έννοια της
δικαιοσύνης; Είναι σίγουρος πως τα αποτελέσματα του έκαναν τους Θεσσαλονικείς να
νοιώσουν δικαιωμένοι; Γιατί η σημερινή αριστερά ξοδεύει τόση ενέργεια για τους κατάδικους
τύπου Παπαγεωργόπουλου; ( Αν ήθελαν αποσυμφόρηση φυλακών, ας άφηναν ελεύθερους τους χρήστες και τους μικροπαραβάτες).

Στο
τέλος δε το κλασικό: « στο σχετικό αίτημά του (ο κ. Μηταφίδης) ζητούσε από την
κυβέρνηση να αρθούν τα μέτρα με τα οποία το ΥΠΟΙΚ παρακρατούσε πόρους για τον
δήμο και να επιστραφούν ως αχρεωστήτως παρακρατηθέντα όλα τα ποσά που
υπεξαιρέθηκαν, ώστε να διατεθούν κατά προτεραιότητα στην κοινωνική πολιτική».   Αυτή η δημόσια προβολή κοινωνικής ευαισθησίας
στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης ενός ιδιοτελούς σκοπού ( να πληρώσουν οι άλλοι και
όχι εμείς), είναι στοιχείo αριστερής ηθικής;

Υ.Γ. Παρόλο που χρησιμοποιώ ονόματα δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω ευγενή κίνητρα ή ακεραιότητα κανενός εκ των αναφερομένων, ακόμα και αυτού που έχει καταδικαστεί από την δικαιοσύνη. 

ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΦΟΡΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ.