Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η χρόνια νεφροπάθεια συνδέεται με το στρες που
προκαλείται από τις υψηλές θερμοκρασίες του περιβάλλοντος ( θερμικό στρες). Είναι γνωστόν ότι η σωματική δραστηριότητα σε ζεστό περιβάλλον ( η γνωστή θερμοπληξία) προκαλεί
ζαλάδες, κόπωση, κράμπες, πονοκεφάλους και ναυτία. Επίσης, είναι γνωστή εμπειρία πως οι ζεστές ημέρες καταστρέφουν
καλλιέργειες και ζωικό κεφάλαιο.
Η σχέση της εργασίας υπό υψηλές θερμοκρασίας και χρόνιας νεφροπάθειας, που οδηγεί στην απώλεια ζωής δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Κεντρική
Αμερική, αποτελεί σημαντική παρατήρηση, που αν επαληθευθεί και από άλλες μελέτες, τότε συνιστά πρόβλημα υγείας διαρκώς αυξανόμενης έντασης, το οποίο θα κληθούν οι κοινωνίες να το αντιμετωπίσουν.
Πέρα από την παράμετρο της υγείας,
εκτιμάται ότι η παραγωγικότητα της εργασίας στην ΝΑ Ασία θα μειωθεί κατά 25% αν
συνεχιστεί η άνοδος της θερμοκρασίας, έτσι όπως έχει υπολογιστεί ότι θα συμβεί.
Σύμφωνα με τους σχετικούς δείκτες σχεδόν ο μισός
παγκόσμιος πληθυσμός το 2045 θα ζει σε χώρες
«ακραίου κινδύνου», δηλ. σε αυτές όπου θα είναι συχνές και περισσότερες οι
μέρες με μεγάλες θερμοκρασίας και υγρασία. Τέτοιες χώρες βρίσκονται στην Ν-Α Ασία,
την Μέση Ανατολή, την Καραϊβική και τη Δυτική Αφρική.
Οι αναπτυγμένες χώρες θα πληγούν λιγότερο,
παρόλο που αναμένεται να τριπλασιαστούν έως τα μέσα του αιώνα οι ημέρες με μεγάλο
θερμικό στρες ( εξαιρετικά ζεστές και με υγρασία) σε χώρες όπως η Ιταλία και η
Ελλάδα.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορεί
να το λύσουν μεμονωμένα κράτη, αλλά που τις συνέπειες τους θα τις υποστούν ανισομερώς.
Να ένα θέμα που πρέπει να τραβήξει το ενδιαφέρον των αρμόδιων φορέων στη χώρα μας.
