Το είχα στην προηγούμενη ανάρτηση αναφέρει. Τα νέα φάρμακα, οι θεραπείες γενικότερα, έχουν πολύ μεγάλο κόστος, που είναι αδύνατον στα ασφαλιστικά ταμεία να το καλύψουν.

Ακόμα χειρότερα, οι χώρες με οικονομικά προβλήματα (όπως η Ελλάδα) θα αντιμετωπίσουν υπαρξιακά των ασθενών τους προβλήματα.

Ο πόλεμος άρχισε. Πρώτες επιθέσεις με τα λεγόμενα ενισχυτικά του ανοσοποιητικού φάρμακα. Οι αρχικές αψιμαχίες έγιναν γύρω από το μελάνωμα. Τώρα έρχονται οι πραγματικές συγκρούσεις. Πρώτος στόχος η κατάληψη μίας θέσης στο ύψωμα (στη θεραπεία) του καρκίνου του πνεύμονα. Του συχνότερου καρκίνου διεθνώς, με γενικά κακή πρόγνωση.

Μελέτη σε 1.200 ασθενείς που έπασχαν απ’ αυτόν τον καρκίνο έδειξε ότι όσοι πήραν το νέο φάρμακο της εταιρείας Roche με το όνομα Tecentriq είχαν διάμεση επιβίωση 13,8 μήνες, δηλ. 27% καλύτερα από τους 9,6 μήνες που προσέφερε το χημειοθεραπευτικό φάρμακο δοσεξατέλη. Η επίδραση του φαρμάκου ήταν καλή  και σ’ όσους ασθενείς δεν είχαν την ειδική πρωτεΐνη που σχετίζεται με την αποτελεσματικότητα του.

Η εταιρεία Bristol που κυκλοφορούσε το φάρμακο Opdivo με παρόμοια δράση δέχεται ισχυρό πλήγμα. Το ίδιο ισχύει και για την Merck & Co που έχει το φάρμακο Keytruda. 

Αναλυτές αναφέρουν ότι το νέο φάρμακο της Roche θα αποφέρει στην εταιρεία το 2021 

περί τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Ποιος θα πληρώνει αυτές τις σταδιακές μικρές βελτιώσεις στην επιβίωση; Τα ασφαλιστικά ταμεία; Δύσκολο.

Οι ασθενείς; πολύ πιθανό, είτε άμεσα, είτε έμμεσα ( με περικοπές άλλων παροχών). Δεν είναι απίθανο να επανέλθουμε στην εποχή του ξεπουλήματος όλης της περιουσίας των ασθενών και των οικογενειών τους, μήπως και ζήσουν  οι άνθρωποι τους λίγο πιο πολύ.

Τι ομηρεία – υποδούλωση θα είναι κάτι τέτοιο; Μπορεί να γίνει ανεκτό από την πολιτισμένη δύση;