Εκτός από την κήρυξη και
τη διεξαγωγή του πολέμου, υπήρξε πριν και μετά η δραστηριότητα της 5ης
φάλαγγας σε πάρα πολλά κράτη. Αυτή των Ναζί την ξέρουμε καλά από ιστορικές μελέτες. Μετά από πολλά
χρόνια (όχι τόσα πολλά όσα θα ελπίζατε) οι ιστορικοί θα μιλούν για την 5η
φάλαγγα της εποχής μας στη Ελλάδα (και σ’ άλλα κράτη). Πως έδρασε και ποιοι την αποτελούσαν. Πως αμείβονταν, ποιοι
ήταν οι ελαφρόμυαλοι εθελοντές και πως δρούσε.

Αναφορικά με τη δράση
της αναφέρω ενδεικτικά πως σίγουρα θα περιληφθούν στις ιστορικές αναφορές πρακτικές της όπως:

• Το συστηματικό πλασάρισμα για πάρα πολλά χρόνια ως προτύπου ενός τρόπου ζωής με εικόνες και αποσπάσματα από τη ζωή των πολύ πλουσίων και των celebrities ( γελοίος μεν, αλλά αντάξιος όρος για αυτό που περιγράφει),
• Η επιβολή του να
  αποδεχθούμε πρότυπα που στην κοινωνία αφορούν τις εξαιρέσεις ( Από το συμπαθή πληρωμένο εκτελεστή δολοφόνο ήρωα στις ταινίες, ως την ύπαρξη χαριτωμένων και
  ευτυχισμένων ομοφυλόφιλων σε κάθε ελληνική οικογένεια).
• Η προσπάθεια να μας
  πείσουν ότι το μη φυσιολογικό είναι και αυτό φυσιολογικό.
• Η συστηματική ειρωνεία και αποδόμηση του πολιτισμού μας και ο συστηματικός εκθειασμός της πολυπολιτισμικότητας ( Κοροϊδεύουν το αντάμωμα
  των Βλάχων ή την ποντιακή μουσική, αλλά στρέφουν τη νεολαία να τρέξει να ακούσει την αφρικάνικη “μουσική” σε
  αντιρατσιστικά φεστιβάλ ή συναυλίες δύστροπης τζαζ που ούτε οι εκτελεστές της τις αντέχουν),
• Το πάθος για την ανεκτικότητα των άλλων θρησκειών, αλλά ταυτόχρονα το να βυσσοδομούν ασταμάτητα για τη δική μας
• Η κοροϊδία των παρελάσεων για εθνικούς λόγους και ο εκστασιασμός του κιτσαριού των “pride(!)
  parade
• Η έκθεση των φαρμακευτικών ιδιοτήτων της κάνναβης, λες και είναι το μόνο φυτό ή βότανο με
  τέτοιες ιδιότητες, αλλά και έντεχνα παράλληλη προώθηση της απελευθέρωσης της χρήσης
  της για “ψυχαγωγία”.
• Η συστηματική εμπέδωση στο
  μυαλό του κάθε πολίτη την αντίληψης πως μόνο τα λαμόγια είναι οι επιτυχημένοι
  και πως τελικά ο σκληρά εργαζόμενος είναι ο μαλάκας της ιστορίας. «Κάνε και εσύ
  τη μεγάλη ή μικρή αρπαχτή», είναι το κεντρικό μοτίβο (στόχος) καθιέρωσης και
  αυτοσεβασμού.
• Το κράτος διευθύνεται εδώ και χρόνια από ξένους ( ελέγχουν τα πάντα και καθορίζουν τους νόμους μας). Οι υπαίτιοι  γι΄αυτό

  ρητορεύουν ατιμώρητοι

  στα πρυτανεία. Και   οι πολιτικοί μας χαμογελούν και τσακώνονται για αποφάσεις που απλώς οι άλλοι θα τους υπαγορεύσουν.

• Η αληταρία που βρομίζει
  τους τοίχους, αποτελεί τους χούλιγκαν, καμώνεται τους “ αναρχικούς” ή
  συμπεριφέρεται ως ψευτονταήδες τύπου Ρουβίκωνα έγινε κομμάτι της
  καθημερινότητας μας.
• Οι εγκληματίες είναι
  άνθρωποι που χρήζουν ανθρωπιστικής μεταχείρισης γι΄ αυτό και πρέπει να βγαίνουν γρήγορα από τις
  φυλακές. Οι γονείς των θυμάτων είναι οι ηλίθιοι που τους αξίζει ακόμα μεγαλύτερος
  πόνος βλέποντας το φονιά του παιδιού τους να κυκλοφορεί ελεύθερος και τα
  εγγόνια τους να μεγαλώνουν χωρίς γονιό.
• Ο πλούσιος που κατάκλεψε αρρωσταίνει πολύ γρήγορα μέσα στις φυλακές, αλλά – φαινόμενο άξιο επιστημονικής μελέτης- γίνεται μια χαρά μόλις τον βγάλουν έξω για λόγους υγείας μετά από την ολιγοήμερη ή ολιγόμηνη φυλάκιση του ( υπό όρους πάντα, για να μπορεί να δείχνει την μαγκιά του στους φίλους του πως μπορεί και τους παραβιάζει)
• Η συστηματική προσπάθεια να ασχολείται ο πολίτης με τον Άδωνι,
  τον Πολάκη, τον Κούλη, τον Αλέξη και το τι είπε ή υπονοούσε ο Φίλης και μην
  συζητά π.χ. τα νέα “φρούρια” του τζόγου με τα ηλεκτρονικά φρουτάκια που
  ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και θα καταστρέψουν οικογένειες ( Τι ντροπή –
  ξεφτίλα είναι η σωστή λέξη- για τους επικαλούμενους αριστερή καταγωγή και
  ιδεολογία).

Και άλλα πολλά που ο
καθένας μπορεί εύκολα να σκεφθεί.

Τελικά στόχος είναι να εμποδιστεί ό,τι δεν προωθεί το ήθος του πολίτη, γιατί αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να διαβρώσεις μία κοινωνία και να διαλύσεις ένα κράτος.