Είναι λυπηρό να βασίζουμε την ανάπτυξη της χώρας στην ανέγερση νέων κατοικιών.

Δεν μας φτάνει που το 73,5% των Ελλήνων είναι ιδιοκτήτες των σπιτιών τους, έναντι 51,5% των Γερμανών. ( Σ.Σ. οι Γερμανοί είναι πλουσιότεροι ως πολίτες και η χώρα τους ηγέτης και όχι ικέτης της Ευρώπης).

Δεν φτάνει που οι πόλεις μας έχουν τσιμεντοποιηθεί και το φυσικό τοπίο έχει αλλοιωθεί με νόμιμες και παράνομες οικοδομές σε απάνθρωπο πλέον βαθμό.

Όχι, δεν φτάνει.

Η κυβέρνηση απόφάσισε, μετά μία δεκαετία ηρεμίας να ακολουθήσει την παλιά οπισθοδρομική καταστροφική πρακτική: “ανάπτυξη” μέσω κινήτρων για νέες οικοδομές.

Κάποιοι δημοσιογράφοι πολιτικά προσκείμενοι στην κυβέρνηση αρθογράφησαν διαλαλώντας τη χαρά τους που θα ξαναδούν μπετονιέρες στούς δρόμους! Παράκρουση;

Έχουμε ανάγκη να χαρούμε, αλλά αυτό θα συμβεί αν δούμε μπετονιέρες για να φτιαχτούν εργοστάσια ή να προωθούνται και ν’ ανθίζουν επιχειρήσεις σύγχρονης τεχνολογίας.

Να αγαλιάσουμε και να αισθανθούμε σιγουριά αν δούμε να αναπτύσσεται η αμυντική βιομηχανία μας.

Αλλά να χαρούμε γιατί θα εξαφανιστεί πλήρως κάθε τετραγωνικό χώματος στην Αθήνα και τα παιδιά μας αντί για το φυσικό κάλος της χώρας θα κληρονομήσουν τσιμεντοποιημένες – κακοποιημένες περιοχές, γιατί;

(Το μόνο καλό είναι ότι θα ξαναβρούν δουλειά οι συμπαθείς και εργατικοί Αλβανοί ή Ουκρανοί και πολλοί απ’ αυτούς που λόγω της κρίσης είχαν φύγει θα ξαναγυρίσουν στη χώρα μας).