Οι αντιεξουσιαστές που προκαλούν τα επεισόδια στους δρόμους και τις πλατείες είναι από παλιά γνωστό πως είναι ίδιοι με τους χούλιγκαν που κάνουν τις φασαρίες μέσα και έξω από τα γήπεδα. Όχι σ’ ό,τι αφορά συμπεριφορές. Όχι, πρόκειται για τα ίδια άτομα, που απλά αλλάζουν ρόλους. Τη μιά μέρα χούλιγκαν που τσακώνονται μεταξύ τους ή με την αστυνομία, την άλλη “αναρχικοί” που καίνε και πετάνε μολότωφ. Μεγάλη μερίδα απ’ αυτούς είναι μπλεγμένοι με ναρκωτικά (γι΄αυτό και η σφικτή ομαδοποίηση τους).
Είναι κρίμα έως ντροπή, αυτά τα λούμπεν στοιχεία να τυγχάνουν της οποιασδήποτε κατανόησης από κάποιους αριστερούς. Τους αστυνομικούς που τρομοκρατούν, μπορεί το δημοκρατικό κράτος να τους νουθετήσει. Αυτούς όχι, γιατί είναι από τη φύση τους εχθροί της δημοκρατίας, εγκληματικοί όπως και η Χρυσή Αυγή.
Γιατί, όμως, δεν τους μαζεύουν όλους, αφού δεν είναι πολλοί. Άντε να είναι καμμιά 200αριά.
Γιατί οι μπαχαλάκηδες μπορεί να είναι απαραίτητοι σε διάφορα κέντρα εξουσίας . Είναι απαραίτητοι για να διαλύουν τις μεγάλες ειρηνικές εκδηλώσεις των πολιτών. Υπάρχει λαϊκή δυσφορία και εκδηλώνεται μαζικά και ειρηνικά; Τρία τέσσερα πρεζόνια “αναρχοαυτόνομοι” ρίχνουν το εύφλεκτο υλικό στην Marfin, καίνε τους ανθρώπους και τέρμα οι κινητοποιήσεις. Δοκιμασμένες τακτικές διεθνως.
Σιγά τώρα που η Αστυνομια δεν έχει στο χέρι την ηγεσία τους ( λέτε να μην τους έχουν επισκεφθεί, τον καθένα ξεχωριστά, για να τους δείξουν τα κεφάλαια του ποινικου κώδικα που μπορεί να τους φορτώσουν αν δεν είναι υπάκουα παιδιά;) ή σιγά μην δεν έχει καταφέρει η αστυνομία να διεισδύσει πράκτορες της μέσα σ’ αυτούς.
Όμως η λύση του προβλήματος δεν είναι αστυνομική.
Η λύση θα έρθει όταν οι πολιτικές ηγεσίες συμφωνήσουν ότι αυτή η επικίνδυνη γελοιότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι μεν να μην τους εργαλοιοποιούν, οι δε να μην αυτοϊκανοποιούνται με την αλληλεγγύη τους στους “επαναστατημένους”. Και ο κόσμος να δείξει την πλήρη απέχθεια του με όλους τους τρόπους γι΄αυτούς που απειλούν τις δημοκρατικές ελευθερίες του (αλλά και την απόλαυση των λαϊκών αθλημάτων).
Βαρεθήκαμε και αγανακτήσαμε πια. Έχουμε τόσα σοβαρά προβλήματα για να έχουμε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με χαλασμένες ψυχές ( όσο σκληρό και ακούγεται αυτό, σκεφθείτε όυι αυτός που βαράει έναν πεσμένο με σκοπό να του επιφέρει βαριά βλάβη ή να τον σκοτώσει, τι ψυχισμό έχει; Τι θα είναι αύριο ή σήμερα; Λέτε να είναι ένας τρυφερός σύζυγος ή πατέρας; Να γίνει ένας παραγωγικός πολίτης στο μέλλον ή δυστυχώς θα παραμείνει εσαεί ένα κοινωνικά χαλασμένο άτομο;
