Πάλι παθιασμένες αντιπαραθέσεις. Αυτή τη φορά για κάτι που είναι απλό, αλλά που η αμέλεια και ο φανατισμός δεν επέτρεψαν μία πιο νηφάλια και σωστή προσέγγιση.
Τηλεγραφικά:
- Ο τέως Βασιλιάς δεν είναι θεσμός. Έχει ως τέτοιος καταργηθεί εδώ και σχεδόν 50 χρόνια.
- Η ελληνική υπηκοότητα που του αρνήθηκαν δεν ήταν σωστή. Η αναγραφή μόνο στο δικό του διαβατήριο του ονόματος Κωσταντίνος Β’ , τέως Βασιλιάς της Ελλάδας, και αρμόζουσα ήταν ( καθώς δεν γεννήθηκε με επίθετο) και δεν δημιουργούσε πρόβλημα αν ταυτόχρονα καθίστατο σαφές ότι οι απόγονοι του δεν μπορούν να φέρουν οποιοδήποτε τίτλο ευγενείας ( ως ορίζει και το Σύνταγμα μας για τους Έλληνες πολίτες)
- Η εγκατάλειψη του Τατοϊου ήταν λάθος μεγάλο και φταίνε όσοι δεν φρόντισαν γι΄αυτό ( και είναι απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις)
- Η ιστορία θα κρίνει αντικειμενικά το βαθμό και τις ευθύνες της βασιλείας του αποθανόντος.
- Στα υπέρ του είναι ότι δεν ανακατεύθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στην πολιτική και δεν εναντιώθηκε στο πολίτευμα μας
- Δεν πρέπει να εκφράζετε κανένα παράπονο από τους φιλοβασιλικούς. Χάρις σ΄ένα τίτλο ενός θεσμού που δεν τον ήθελε ο λαός, ο ίδιος και οι οικογένεια του έχουν αποκατασταθεί υπέρ του δέοντος καλά.
- Καθώς οι βασιλικές οικογένειες έχουν ελαττωθεί είναι λογικό να βρίσκονται οι ίδιοι και οι ίδιοι κάθε τόσο σε κοινωνικές εκδηλώσεις ( άρα ουδείς εντυπωσιασμός για την προσέλευση βασιλιάδων κ.α)
- Είναι δείγμα φανατισμού , αδικαιολόγητου, να εξαλείφουμε ιστορικά ονόματα από δρόμους, πλατείες κ.λ.π. Οι Βασιλείς ήταν μέρος της Ιστορίας μας και αυτή πρέπει να την σεβόμαστε όλοι.
- Τέλος, ας ρίξουμε μια ματιά τι έγινε με τους τέως βασιλείς της Ιταλίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας κ.α. Δεν είμαστε εμείς οι “κακοί”. Οι άλλοι λαοί ήταν πιο “κακοί” από εμάς.
