Όταν πριν μερικά χρόνια η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία ανέδειξε την επικινδυνότητα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης στις μεγάλες πόλεις μας εξαιτίας της καύσης των ξύλων, έγινα δέκτης προσπάθειας να περάσει το μήνυμα με κάπως χιουμοριστικό τρόπο. Και δέχτηκα και τηλεφωνήματα από ανθρώπους που σχετίζονται με την εμπορία καυσόξυλων ή τζακιών. Και όταν αναφέραμε ότι και η κυκλοφορία των ντίζελ αυτοκινήτων δεν έπρεπε να επιτραπεί στην Αθήνα, πέσαμε σε ένα τείχος αδιαφορίας. Το ίδιο όταν επισημάναμε ότι συνεχώς γίνονται ρουσφέτια για αύξηση του χρόνου κυκλοφορίας των ταξί.
Λοιπόν, όλοι μας πρέπει να κινητοποιηθούμε για το δικαίωμα να αναπνέουμε καθαρότερο αέρα. Με αύξηση των μη ρυπογόνων μέσων μαζικής μεταφοράς που να σε ταξιδεύουν με άνεση, με ευρύτερη χρήση των ποδηλάτων, με επέκταση του μετρό και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ με τον περιορισμό των οικοδομών και την ανάκτηση πολύ περισσότερων ελεύθερων χώρων πρασίνου.
Είναι έγκλημα αυτό που έγινε στα Τέμπη. Είναι μεγαλύτερο, όμως, αυτό που γίνεται με την ατμοσφαιρική ρύπανση!
