Παλαιότερα στα χωριά μας ήταν καθιερωμένη πρακτική να μοιρολογάνε τον μεταστάντα άνθρωπο τους. Υπήρχαν μάλιστα και οι ικανές στο μοιρολόγι που πήγαιναν όπου υπήρχε γι΄ αυτό λόγος. Ήταν οι λεγόμενες μοιρολογίστρες.

Στην εποχή μας η πατροπαράδοτη συνήθεια συνεχίζεται, αλλά με πιο «προοδευτικό» τρόπο. Μόλις κάποιος/α/ο ιδιαίτερο άτομο δολοφονηθεί μαζεύονται στο Σύνταγμα ή στους δρόμους , με κεράκια και πλακάτ κραυγάζοντας π.χ. πως η δολοφονία της τρανσέξουαλ λατινοαμερικάνου/ας εκδιδόμενης είναι γυναικοτονία, πως χάθηκε μια ιδιαίτερη «καλλιτεχνική» περσόνα και άλλα τέτοια αγιοποιητικά και συγκινητικά.

Και για όλα αυτά φταίει η κοινωνία μας, που στη συντριπτική πλειοψηφία της δεν αποδέχεται τον «ιδιαιτερισμό» τους.

Μόλις όμως, οι «μπάτσοι» έκαναν σωστά τη δουλειά τους και συνέλαβαν γρήγορα τον δολοφόνο τέρμα το μοιρολόγι. Γιατί; Γιατί είναι οι ίδιες που τρέχουν να κραυγάσουν ή να μοιρολογήσουν  για τον κάθε κατατρεγμένο οικονομικό λαθραία εισερχόμενο αλλοδαπό. Τώρα που ο δολοφόνος είναι από το Μπαγκλαντές ( που οι περισσότεροι απ΄αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους δυστυχώς πέφτουν συχνά θύματα εργατικής εκμετάλλευσης από ανάλγητους ημεδαπούς εργοδότες) τι να μοιρολογήσουν;

Αν ο δολοφόνος ήταν Έλληνας θα είχαμε διαδηλώσεις και συγκρούσεις για το δίκαιο, για το δικαίωμα στη διαφορετικότητα , ενάντια στον φασισμό της κοινωνίας μας και όλα αυτά που με την υπερβολή τους έχουν κουράσει τους περισσότερους.

Αλλά είδατε καμμιά απ’ αυτές τις γεμάτες «προοδευτισμό» και δήθεν σεβασμό στον συνάνθρωπο να μαζευτούν στον Ασπρόπυργο εκεί που δολοφονήθηκε άγρια ένας έντιμος 54χρόνος εργαζόμενος φύλακας για να κλέψουν τον χαλκό της αποθήκης που δούλευε ( άραγε ποιοι να είναι οι δράστες); Ένας οικογενειάρχης που είχε το ηθικό ανάστημα να έχει δηλώσει από παλιά πως αν πεθάνει τα όργανα του να δωρηθούν σε όσους ασθενείς τα έχουν ανάγκη.

Καμμιά ΜΚΟ δεν υπάρχει τέλος πάντων να τσοντάρει για να πηγαίνουν κάποιες από τις μοιρολογίστρες εκεί που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια το επιβάλλει;

( Σκοπεύω να το αναρτήσω στο FB , για να με τιμωρήσει σβήνοντας τα γραφόμενα μου. Τι στο καλό μπορεί κόσμια να γράφεις κάτι που δεν υπακούει στον σύγχρονο «προοδευτικό» ολοκληρωτισμό; Αλλά δεν πειράζει κάτι μάθαμε από αντίσταση στην χούντα εμείς οι παλαιότεροι)