Λοιπόν:

1. Υπήρξαν γενέθλια και γενέθλια. Άλλοτε χαρούμενα, άλλοτε λυπημένα. Τα σημερινά ήταν γενέθλια περισυλλογής. Είμαι πια σε μία ηλικία που αισθάνομαι ότι αλλάζουν τα πράγματα μέσα μου. Δεν αισθάνομαι να είμαι μεγάλος. Αν σηκωνόταν κάποιος νεαρός να μου προσφέρει τη θέση του, θα παραξενευόμουν και θα παρέμενα όρθιος. Νοιώθω, όμως, πως η ηλικία μου πλέον με κρατά πιο σφικτά σε ισορροπία και πως με αποτρέπει να λοξοδρομήσω από την ευθεία.

2. Τα γενέθλια υπενθύμισαν πως ο χρόνος περνά, πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα ήθελα. Δεν με πολυενόχλησε. Δεν κρύβω την ηλικία, δεν συμπεριφέρομαι ως νεότερος, δεν απελπίζομαι ως γηραιότερος. Είμαι ακόμα καλά.

3. Μία νέα γυναίκα μπήκε στη ζωή μου και μετά από πολύ καιρό αισθανόμουν την ανάγκη να την αναζητήσω: η εγγονή μου.

4. Τα σχέδια μου δεν θέλω να τα υλοποιήσω με ανυπομονησία, ούτε να τα αναβάλω για αύριο. Δεν έχω υπερβολικές απαιτήσεις από τους άλλους ή από εμένα. Έχω γίνει πιο πραγματιστής.

5. Στην καταρράκωση της εποχής μας, εκτιμώ ότι δεν πρέπει να κλειστούμε στα καβούκια μας. Ναι, να οχυρώσουμε όσο μπορούμε την οικογένεια μας, αλλά και να συμμετέχουμε ακόμα πιο ενεργά στα κοινά, για να αλλάξουμε τη χώρα και το κράτος μας. Ο ατομικισμός και η πολιτικοποίηση με αντιπαροχή δεν είναι συνταγές ευδαίμονα βίου, ούτε προκοπής του τόπου.

5. Αυτά που εύχομαι για μένα είναι πλέον πολύ απλά, κοινά, αλλά ουσιαστικά: ευτυχή τα υπόλοιπα χρόνια που έρχονται, με υγεία και δυνάμεις για να μπορώ να τα απολαύσω εν ηρεμία και ανεμπόδιστα.

Αυτές οι επισημάνσεις και οι ανάλογες ευχές για όλους τους φίλους και φίλες.

Και πάλι ευχαριστώ για τις ευχές σας.  

Υ.Σ. Γνωρίζω πως η υγεία, η τύχη, η ευτυχία κ.λ.π είναι συχνά ανέφικτες,  παιδιάστικες, προσδοκίες. Όμως, αν δούμε τα στοιχειώδη και όχι τα υπερβολικά, μπορούμε εύκολα να μετατρέψουμε τις προσδοκίες σε καθημερινές εμπειρίες. 

Η πλατφόρμα που χρησιμοποιώ για το ιστολόγιο μου είναι γεγονός ότι μου αρέσει. Το χρώμα, το στήσιμο είναι πολύ καλά, όπως και το ανέβασμα φωτογραφιών, ενώ η παρουσίαση του αρχείου τέλεια.

Δυσκολίες υπάρχουν στην προσθήκη κάποιων επιπλέον λειτουργιών (gadjet), γιατί χρειάζεται να έχεις παραπάνω γνώσεις σε υπολογιστές για να τα καταφέρεις. Μία απ αυτές, νομίζω ότι υπερνικήθηκε: να μπορεί κάποιος να κάνει σχόλια στα γραφόμενα μου. Την έλλειψη αυτής της δυνατότητας μου την επισήμανε ο εκλεκτός “αέρας- πατέρας”. Νομίζω ότι το τακτοποίησα και ελπίζω να λειτουργήσει. 

Μία αντιπάθεια μου, που πρέπει δημοσίως να εκφράσω, είναι αυτό το follow on tumblr (το να υπάρχουν followers). Το θεωρώ πολύ αμερικανιά. Και δεν ξέρω γιατί, αλλά ο συνειρμός που κάνω είναι αυτός για το παραμύθι  που ένας νεαρός έπαιζε την φλογέρα και μάγευε τα ποντίκια και τον ακολουθούσαν. Οι φίλοι, οι γνωστοί και οι αναγνώστες μου δεν είναι ποντίκια και εγώ δεν παίζω ( ούτε επιθυμώ να παίξω) φλογέρα. Γι΄αυτό δεν θέλω κανέναν follower. ( Αυτός είναι και ένας λόγος που δεν πολυσυμπαθώ το twitter).

– Αυτή δεν μου άρεσε καθόλου. Είδες τι φόραγε; Δεν της πάνε.

Είναι 50 και κάτι εκατοστά, ζυγίζει 3 κιλά και 50 γραμμάρια, έχει μαζεμένα χέρια και πόδια που τα κουνά με απότομες κινήσεις. Ανοιγοκλείνει το στόμα της. Βγάζει ένα ευγενικό, λίγο παιχνιδιάρικο κλάμα. Μπήκε στη ζωή μας σήμερα το πρωί, στις 8.30 π.μ.

Το απόγευμα, ξαπλωμένη πάνω στο στήθος της μάνας της, σηκώνει το κεφάλι και κάνει σαν να να προσπαθεί να εντοπίσει ποιος της μιλά. Όταν η μάνα της με το δάκτυλο χαϊδεύει το μάγουλο της , είναι εμφανές το πόσο χαλαρώνει και φαίνεται σαν να λέει μέσα της: “καλά είμαστε”

– Τι μου λές τώρα; Είμαι εγώ για τέτοια;

Είναι ενδιαφέρον γύρω απ’ αυτό το ανθρωπάκι  ( και άλλα παρόμοια που παρακολούθησα το πρωί) να μαζεύονται μεγάλοι άνθρωποι ( οι γονείς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες και τα αδέλφια) και με βουρκωμένα μάτια χαρούμενα το παρατηρούν. Η απόλυτη εξουσία, η απόλυτη υποταγή. Ένα τόσο δα πραγματάκι γίνεται ό,τι πιο σημαντικό βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι. Μυστήρια πράγματα ( Ωραία, όμως, μυστήρια).

-Διώξτους όλους. Δεν είμαστε πιο καλά οι δύό μας;

Καλώς ήλθες λοιπόν Νικολέτα ( αν σ’ αυτό το όνομα καταλήξουν οι γονείς σου). Να είσαι καλότυχη με σταθερή και καλή περπατησιά σε αυτό το διάβα σου.

Σ’ευχαριστώ που μ’ έκανες παππού σου.