Τα λάθη στα νοσοκομεία είναι συχνά, αλλά δεν καταγράφονται.
Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα έχει επιθυμητά και ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην ιατρική που εκτός από τις λάθος εκτιμήσεις σ’ ότι αφορά την κατάσταση ενός ασθενούς, πολύ συχνά εμφανίζονται ανεπιθύμητες ενέργειες ( επιπλοκές) από τις διαγνωστικές και θεραπευτικές διαδικασίες.
Καθώς το λανθάνειν είναι ανθρώπινο, πολύ σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αναγνωρίζεται το λάθος και στη συνέχεια να αναλύεται και να αναζητούνται οι αιτίες δημιουργίας του, έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες να επαναληφθεί.
Ιδιαίτερα σε πολύπλοκα συστήματα, όπως είναι τα νοσοκομεία, πρέπει να υπάρχουν διαδικασίες καταγραφής των λαθών, ατυχημάτων και ανεπιθύμητων συμβαμάτων, έτσι ώστε αυτά να συζητιούνται από το προσωπικό (συνήθως σε ειδικές συνεδρίες) ώστε να βελτιώνεται η ασφάλεια των νοσηλευομένων.
Πολύ ενδιαφέρον είναι ένα άρθρο που δημοσίευσε Νεοϋρκέζικη εφημερίδα σχετικά με τα αποτελέσματα έρευνας των ελεγκτικών αρχών σχετικά με το τι συμβαίνει στα εκεί νοσοκομεία.
Για μας εδώ στην Ελλάδα, η είδηση δεν είναι τόσο στα αποτελέσματα της έρευνας όσο στη διαπίστωση ότι στην Αμερική:
α) για να πληρώσει τα έξοδα νοσηλείας το κρατικό ασφαλιστικό πρόγραμμα απαιτεί από τα νοσοκομεία να διαθέτουν μηχανισμό καταγραφής λαθών, ατυχημάτων κ.λ.π. τα οποία αναφέρουν στις αρμόδιες αρχές.
β) υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου για το αν αυτή η προϋπόθεση τηρείται και δεν αφήνονται τα πράγματα στον πατριωτισμό των υποχρεωμένων να τηρούν τα συμφωνηθέντα,
γ) ο καθένας κάνει τη δουλειά του σωστά, χωρίς να επηρεάζεται από συναδελφική αλληλεγγύη ή από το πνεύμα που χαρακτηρίζουμε στη χώρα μας με την έκφραση “ έλα μωρέ τώρα”. Και αυτό το αναφέρω γιατί σίγουρα στις επιτροπές ελέγχου υπάρχουν γιατροί, νοσηλευτές και διοικητικοί που δεν επηρεάζονται αν αυτό που ανακαλύπτουν πειράζει συναδέλφους τους.
Το άρθρο έχει και πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως π.χ. ότι κάθε μήνα στην Αμερική περίπου 130.000 ασφαλισμένοι στο κρατικό πρόγραμμα βιώνουν κάποιο λάθος ή ατύχημα ή παρενέργεια κατά τη νοσηλεία τους. Επίσης ότι το πρόγραμμα αναφοράς των συμβαμάτων ακολουθούν περίπου 2.900 νοσοκομεία και πως ενεργοποιήθηκε με στόχο να σώσει 60.000 ζωές μέσα σε τρία χρόνια, οι οποίες θα χανόντουσαν από λάθη, ατυχήματα, ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις ή παρενέργειες.
το άρθρο υπάρχει στην παρακάτω διεύθυνση:
