Ηθικό ή ανήθικο, πολλοί ή λίγοι. Ένα ρεπορτάζ που ζωγραφίζει ρεαλιστικά το χαμένο ήθος ενός λαού τα τελευταία χρόνια.
Να διαβαστεί πρώτα το σύντομο ρεπορτάζ του “Βήματος” με τίτλο : Μάρκος Λιάπης: “ Όλο το χωριό πήρε επιδότηση, δεν βλέπω κανένα ηθικό θέμα”.
Εφόσον οι ισχυρισμοί του αδελφού του πρώην υπουργού είναι αληθινοί, εξηγούν με ακρίβεια γιατί ένας τόπος οδηγήθηκε στην εξαθλίωση.
Χρήματα για ανάπτυξη (επενδύσεις για να φέρουν χρήματα στον τόπο), μετατράπηκαν σε βελτίωση ατομικής περιουσίας των πολιτών. Στο παιχνίδι ήταν όλοι Στην συγκεκριμένη περίπτωση “αγροτουρισμός. αλλού ήταν οι επιδοτήσεις για ελιές και ζώα ανύπαρκτα, πιο πέρα τα εκπαιδευτικά σεμινάρια, οι ενημερωτικές εκστρατείες κ ο κ.. ("Μαζί τα φάγαμε”). Αναζητήστε τις επενδύσεις που δόθηκαν και απέδωσαν σε ανάπτυξη βιομηχανιών, βιοτεχνιών, πρότυπων αγροτικών ή τουριστικών μονάδων, νέων τεχνολογιών. Δραστηριοτήτων που θα έφερναν τη χώρα σε ανταγωνιστική θέση με τ’ άλλα κράτη.
Νομιμότητα πρακτικής με νομιμοφανή μέσα και έλεγχος χωρίς ουσία. Στοιχηματίζω ότι οι αποδείξεις που αναφέρει ο αδελφός του υπουργού, ήταν από φίλους ή συγγενείς που φιλοξένησε ο υπουργός και οι οποίοι θα δέχτηκαν ευχαρίστως μία απόδειξη χωρίς να έχουν καταβάλει χρήματα. Εξάλλου, είμαι σχεδόν βέβαιος, ότι αυτά τα έσοδα είχαν έτσι υπολογιστεί, ώστε να μην ξεπεράσουν το ποσό που θα οδηγούσε σε φορολογική επιβάρυνση την κατά τον τύπο επιχειρηματία. Ποιος τα έλεγξε και με τι κριτήρια. Από την μία και να ήθελε να ελέγξει, ήταν δύσκολο να ήθελε να πληρώσει το αντίτιμο: δυσμενέστερη μετάθεση. Από την άλλη, σύμφωνα με τις υφιστάμενες οδηγίες και τους νόμους όλα θα ήταν καλώς καμωμένα. Και αν δεν ήταν, με ενστάσεις κ.λ.π. το θέμα θα θα τραβούσε 15 χρόνια και εν τω μεταξύ θα είχε με κάποιο τρόπο παραγραφεί.
Υπεύθυνοι για όλη αυτή την κατάσταση ήταν όλοι. Ναι. όλοι. Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι. Για τους πρώτους δεν χρειάζεται καμία αναφορά. Για τους δεύτερους θα επισημάνω πως όταν δικαιολογούσαν την παρανομία για τον φουκαριάρη, τον φτωχό, τον απλό πολίτη, στην πραγματικότητα δεν τους βοηθούσαν. Αυτό που έκαναν ήταν να δίνουν το άλλοθι στο πλούσιο λαμόγιο να νομιμοποιεί τις δικές του αυθαιρεσίες. Όταν στον πολίτη ενισχύεται η αντίληψη ότι η παρανομία ή η ανηθικότητα μπορεί να δικαιολογηθεί ή να καλυφθεί ( δεν βαριέσαι αδελφέ. όλοι έχουν κάνει τις παρανομίες τους), τότε βρίσκει το πιο γόνιμο έδαφος για να ανθίσει η μεγάλη παρανομία. Απλά μαθήματα πολιτικής αγωγής. Όταν δικαιολογείς το αυθαίρετο παραθεριστικό σπίτι του “μεροκαματιάρη”, είσαι κατ’ ουσίαν συνήγορος της αυθαίρετης σπιταρόνας του πλούσιου στον αιγιαλό. Απλά μαθήματα αριστερής ηθικής.
Μη φτύνετε τον Μιχάλη Λιάπη. Παιδί του λαού ήταν ή επιθυμούσε να φαίνεται και αυτός όπως οι άλλοι. ( ή διαφορετικά κατά πως λέγεται: “ Άμα φτύσω ψηλά, φτύνω το μέτωπο μου. Άμα φτύσω προς τα κάτω φτύνω τα γένια μου¨)
