Πριν 4-5 χρόνια, στις καλοκαιρινές διακοπές μου, ασχολήθηκα με τον Αδόλφο Χίτλερ ( και γενικότερα με τα φαινόμενο του εθνικοσοσιαλισμού). Είχα προμηθευθεί αρκετά βιβλία, ορισμένα ογκώδη και δίτομα.  

Έχοντας ζήσει και πολλά χρόνια στην Γερμανία, μου ήταν εύκολο να αντιληφθώ νοοτροπίες και αντιδράσεις των Γερμανών. 

Με ευκαιρία τις πρόσφατες θλιβερές εξελίξεις στη χώρα μας θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα θέματα:

1. Ο λόγος, οι πρακτικές και οι μέθοδοι της Χρυσής Αυγής είναι πανομοιότυπες με εκείνες των ναζί.

2. Οι ναζί ούτε καμιά ευφυή ιδεολογία διέθεταν, ούτε καλλιεργημένοι ήταν. Τα μέλη τους ζούσαν στις παρυφές της κοινωνίας, κάτι περιθωριακοί που συγκεντρωνόντουσαν σε καφενεία, μπυραρίες και ταβέρνες. Σε αυτά τα στρώματα η εξασφάλιση κάποιας δουλειάς ή κάποιας οικονομικής ενίσχυσης ήταν ( και είναι) ισχυρότατο κίνητρο δραστηριοποίησης ( Δεν είναι δύσκολο να σκοτώσει ο φτωχο-ταλαίπωρος για ένα κομμάτι ψωμί ή για μία ψευδαίσθηση ότι κάποιος του δίνει σημασία).

3. Η απλή κοσμοθεωρία των ναζί και οι εξουσιαστικές δομές τους ταιριάζουν στις προτιμήσεις των περιθωριακών.  Η ύπαρξη αρχηγού στον οποίο όλοι υπακούν είναι αναγκαιότητα για την ύπαρξη τους. Επειδή δεν είναι ελεύθερη συνεργασία πολιτικά ομοφρονούντων, αλλά ένταξη σε αγέλη που τους απαλλάσσει  από το βάσανο της σκέψης, τυπολατρίες και υπακοή είναι απαραίτητα στοιχεία για να αισθανθούν και να παραμείνουν ενωμένοι, να φοβηθούν τη διαφωνία και να δράσουν χωρίς ενδοιασμό.

4. Πριν οι ναζί γίνουν υπολογίσιμη δύναμη, ήταν περιθωριακές ομαδούλες, όπως πολλές που δραστηριοποιούνται και στη χώρα μας. Αυτό που τους γιγάντωσε ήταν ο θυμός και η οικονομική εξαθλίωση του απλού Γερμανού. Η προπαγάνδα και η δομημένη άσκηση ψυχολογικής και σωματικής βίας διευκόλυναν την κοινωνική διεύρυνση τους.

5. Στην ανέλιξη τους συνέβαλε σημαντικά και η ανοχή του επίσημου κράτους στη βία που χρησιμοποιούσαν. Η διείσδυση τους στην αστυνομία και στις ένοπλες δυνάμεις ήταν κομβικό σημείο για να ασκήσουν με επιτυχία την προπαγανδιστική τρομοκρατία τους. Γι’ αυτό και στην Ελλάδα είναι δυσανάλογα μεγάλη και πιο πρώιμη η ύπαρξη συμπαθούντων της Χρυσής Αυγής στα σώματα ασφαλείας.

6. Στην βία που ασκούσαν, οι αριστεροί αντέδρασαν και αυτοί με βία. Αποτέλεσμα: έριξαν νερό στο μύλο των ναζί. Και αυτό γιατί ο κρατικός μηχανισμός ήταν εναντίον τους και ανεχόταν ή στήριζε τη βία των ναζί.( Γι’ αυτό και στην σημερινή Ελλάδα δηλώσεις περί δύο άκρων κ.λ.π. δεν είναι τόσο αθώες όσο κάποιοι θα νόμιζαν. Ούτε αποτελούν συνήθεις κομματικές αντιπαραθέσεις ή υπερβολές. Η θεωρία των δύο άκρων ή τα περί συνταγματικού τόξου κ.λ.π., άμεσα και εξ’ αντικειμένου στηρίζουν και διευκολύνουν την στρατηγική και τα έργα της Χρυσής Αυγής. Τελεία και παύλα)

7. Σε σχέση με τα παραπάνω, μία μερίδα γερμανών πολιτικών δυνάμεων είχε εκτιμήσει ότι οι ναζί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ανάχωμα στην αύξηση της επιρροής της αριστεράς. Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούμε και στη χώρα μας. Συστηματικά τους τελευταίους μήνες διάφορα ΜΜΕ προπαγάνδιζαν την Χρυσή Αυγή. Το ίδιο έκαναν και κάποιοι “ζωηρούληδες¨” πολιτικοί.

8. Όμως, η Ελλάδα σήμερα δεν είναι η Γερμανία της δεκαετίας του 1930. Αυτό που θα φρενάρει και θα λήξει όλη αυτή την κατάσταση είναι η αντίδραση των ξένων, η οποία φαίνεται πως άρχισε. Αυτοί τράβηξαν τ’ αυτιά στους επιπόλαιους σχεδιαστές του μελλοντικού πολιτικού αναχώματος για να ανακοπεί τυχόν άνοδος της αριστεράς.( Ευτυχώς υπάρχουν και σώφρονες πολιτικοί και στον συντηρητικό ή φιλελεύθερο χώρο που ευθέως αντιδρούν).

9. Η μεγαλύτερη παγίδα της αριστεράς είναι να ανταποδώσει την βία.

10. Προσωπικά τις κουβέντες για τον λαό που θα συντρίψει κ.λ.π. τον φασισμό, τις ακούω χωρίς να τις προσέχω.

Παρατηρώ να πληθαίνουν τα φαινόμενα επιθέσεων σε πολιτικούς που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις που οδήγησαν την χώρα σ’ αυτό το χάλι. 

Είναι πολύ μεγάλο λάθος η άσκηση βίας. Η πιο αυστηρή τιμωρία είναι η κοινωνική απαξίωση, ο κοινωνικός αποκλεισμός. Και αυτός γίνεται με ήσυχο και αναίμακτο τρόπο.

Η βία και τα επεισόδια είναι τα τελευταία όπλα που διαθέτει για να στηριχθεί ένα σύστημα υπό κατάρρευση. Σ΄ένα θερμό φθινόπωρο, φρενάρετε τη βία. Βλάπτει την χώρα.

Υ.Γ.

Εξάλλου Δημοκρατία έχουμε. Αν υπάρχουν πολίτες που στέλνουν στη Βουλή λάθος πολιτικούς ( αυτούς που εσείς θεωρείται υπεύθυνους για τα δεινά μας), οφείλουμε να ζήσουμε μ’ αυτό.

Ο καιρός περνά και τα μέσα επικοινωνίας ασχολούνται με την κεντροαριστερά (έλεος πια!), τις δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού, τις συνεντεύξεις του κ. Τσίπρα, τις αδεξιότητες του κ. Βενιζέλου και τις “συγκρούσεις” της επετείου του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί κανείς δεν ενημερώνει αναλυτικά τον λαό για τις πιθανές παρενέργειες ενός πολέμου στη Συρία; Μήπως γιατί σαν τους βαρβάρους, θα είναι και αυτός μια κάποια λύση, τώρα που όλοι κοιτούν αμήχανα αυτό που έγινε και δεν θέλουν να δούν αυτό που έρχεται;

Μία εξωτερική ανακατοσούρα θα δικαιολογήσει αθέτηση υποσχέσεων, ανάγκες νέων μνημονίων και περαιτέρω φτωχοποίηση πολιτών και σκόντο στο δημόσιο συμφέρον.

Διάβασα μία επιστολή συναδέλφου προς τον κ. Πρωθυπουργό και την βρήκα πολύ καλή. 

Η ιστορία με τις συνταγογραφήσεις και τους κακούς γιατρούς που γράφουν πολλά φάρμακα αρχίζει να προκαλεί αμφιβολίες σε πολλούς για τις νοητικές ικανότητες των υπευθύνων.

Ο συνάδελφος προτείνει μία πολύ καλή και απλούστατη λύση: δυο χαπάκια παραπάνω στο κουτί και πέφτει κατακόρυφα ο αριθμός των συσκευασιών (κουτιών) που γράφονται μηνιαία, ενώ παράλληλα το κόστος κρατιέται σταθερά χαμηλά.

Για να γίνει, όμως, κάτι τέτοιο, θα πρέπει να συναινέσουν και οι φαρμακοβιομηχανίες. Μπορεί να τα βάλουν μαζί τους οι υπεύθυνοι; ή το μπόι τους το μετρούν με τους ανεμόμυλους ( τους κακούς αόρατους γιατρούς που καταγγέλλουν).

Αν πάλι δώσουν επιτέλους ονόματα, ας βάλουν και ένα στοίχημα: αν αποδειχθεί ότι δεν είναι έτσι όπως τα λένε, ακόμα και για έναν γιατρό, να υποβάλλουν την παραίτηση τους και να αλλάξουν απασχόληση.

Πολλοί φανατικοί της αντικαπνιστικής εκστρατείας υποστηρίζουν με έντονο τρόπο την αύξηση της τιμής των καπνικών προϊόντων και ιδιαίτερα των τσιγάρων. Η θέση τους αυτή είναι αποτέλεσμα παρατηρήσεων που είχαν καταγραφεί πριν από μερικές δεκαετίες και οι οποίες έδειχναν ότι με κάθε αύξηση της τιμής, μειώνεται και ο αριθμός των καπνιστών.

Όμως, αυτό είναι η μισή αλήθεια. Η υπόλοιπη είναι πως μία “γενναία” αύξηση της τιμής των τσιγάρων οδηγεί, δυστυχώς, στην άνθηση του λαθρεμπορίου. Έτσι, μπορεί στις στατιστικές να μειώνεται ο αριθμός των τσιγάρων που καταμετρώνται με βάση τα επίσημα εμπορικά στοιχεία, αλλά στην ουσία κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, καθώς οι καπνιστές αγοράζουν πλέον τα πολύ φθηνότερα λαθραία τσιγάρα.

Τρανή απόδειξη η είδηση για την νταλίκα που εντοπίστηκε από την αστυνομία να μεταφέρει μισό εκατομμύριο λαθραία πακέτα! Διαφυγόντα κέρδη από το Δημόσιο: 1.100.000 ευρώ!!

Το λαθρεμπόριο τσιγάρων δημιουργεί διάφορες “τοπικές” μαφίες, που στη συνέχεια εφαρμόζουν την τεχνογνωσία τους σ’ όλη την γκάμα των παράνομων δραστηριοτήτων.

Συμπέρασμα: Όχι στο κάπνισμα, αλλά και όχι στην αλόγιστη αύξηση της τιμής των τσιγάρων.

Σ.Σ. Αν και νομίζω ότι η ζημιά στη χώρα μας έχει ήδη γίνει. Το λαθρεμπόριο οργιάζει και ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι πως δύσκολα αντιμετωπίζεται με αστυνομικά μέτρα.

Ο Ρήγας : ένα αρσενικό λυκόσκυλο. Τον βρήκε η γυναίκα μου σε μία είσοδο του νοσοκομείου της, εγκαταλειμμένο. Καθόταν δύο ημέρες δίπλα στην πόρτα. Του έβαλε νερό. Την άλλη ημέρα του έδωσε φαγητό. Την τρίτη ημέρα τον έβαλε στο αυτοκίνητο της και τον έφερε σπίτι. Αυτά πριν 13 χρόνια. Μεγάλωσε μαζί μας. Έφτασε να είναι 15 χρόνών ( ήταν ήδη 2-3 ετών όταν τον βρήκαμε). Απίθανα φιλικός χαρακτήρας. Όλοι όσοι περνούσαν από το δρόμο, σταματούσαν και του έπιαναν κουβέντα. Νευρίαζε με τις γάτες, αλλά όχι με τις δικές μας ή τις πεινασμένες ( αυτές τις άφηνε να τρώνε από τη λεκάνη του). Τα τελευταία χρόνια δυσκολευόταν με τα πίσω πόδια του και είχε χάσει την ακοή του. Του άρεσε όταν πηγαίναμε ταξείδι στο χωριό. Πρώτος να μπει στο αμάξι ( εδώ και καιρό με τη βοήθεια μου, αφού τα πόδια του δεν τον βοηθούσαν). Του άρεσε πολύ η βόλτα. Μαζί κάναμε ώρες πεζοπορίες στους λόφους και τις ρεματιές του χωριού. Όταν έβλεπε να κρατώ το ραβδί για το περπάτημα, έκανε τρελή χαρά.

Η Κοκό: προσωπικότητα του σαλονιού. Μία πανέξυπνη σκυλίτσα, που όσο μπόι της έλειπε, τόσο εξυπνάδα διέθετε. Της άρεσε να την χαϊδεύεις. Καλός φύλακας. Γάβγιζε αμέσως μόλις πλησίαζε κάποιος στην εξώπορτα. Παιχνιδιάρα, αλλά με θηλυκή σοβαρότητα. Δεν της άρεσαν οι τρέλες όταν έπαιζα μαζί της. Το μόνο “μειονέκτημα” που είχε ήταν η λαιμαργία της.  Ό,τι έτρωγες ήθελε να το δοκιμάσει και αυτή. Δεν της είχαμε βρει γαμπρό ( και θα ήθελε πολύ). Στις βόλτες στην εξοχή έτρεχε πιο μπροστά από τον Ρήγα. Στις αρχές ήταν λίγο ανυπάκουη, αλλά μετά συντονιζόταν καλύτερα. 

Μεγάλη Παρασκευή 2013. Απόγευμα. Βγαίνω να περπατήσω. Ο Ρήγας με παίρνει χαμπάρι και κάνει σαν τρελός. Δίπλα του και η Κοκό. Φεύγουμε μαζί για μια βόλτα λίγο έξω από το χωριό. Περίπατος 20 λεπτών. Ο Ρήγας δεν μπορεί περισσότερο. Πονάνε τα πόδια του. Γυρνάμε πίσω. Παρατηρώ την Κοκό να κάνει εμετό και να έχει σιαλόρροια. Σε λίγο δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Ψάχνω για βοήθεια. Δεν υπάρχει φάρμακο. Την παίρνω στα αμάξι και φεύγω πατητός για το φαρμακείο στα Νέα Στύρα. Στο δρόμο η Κοκό σταματά να αναπνέει.Παράλογο μεν, αλλά εγώ συνεχίζω. Φτάνω στο φαρμακείο. Δεν έχει ατροπίνη. Η Κοκό έχει πεθάνει το ξέρω. Ψάχνω τον πατέρα της κτηνιάτρου. Δεν τον βρίσκω. Μάταιος ο κόπος. Το παραδέχομαι και τα παρατάω. Γυρνάω στο σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο Ρήγας είναι ξαπλωμένος στις πλάκες της αυλής, ακίνητος, με εμετό και διάρροια γύρω του. Είναι και αυτός νεκρός.

Είναι Μεγάλη Παρασκευή. Δύο αθώα πλάσματα πέθαναν από έναν άδικο θάνατο, γιατί κάποιος “χριστιανός ορθόδοξος” στην ταυτότητα σκόρπισε φόλες ποτισμένες με οργανικά φυτοφάρμακα. Κάποιος άνθρωπος παρασκεύασε στο σπίτι του, στην αποθήκη του, δηλητήριο για να σκοτώσει ζώα με θάνατο που δεν τους αξίζει. Αν ο στόχος ήταν αλεπούδες, πάλι είναι βάρβαρη ψυχή όποιος επιδιώκει να τις εξοντώσει με αυτόν τον τρόπο. Αν ήθελε να προστατεύσει τις κότες του ή τα αρνιά του, ας έφτιαχνε καλύτερο συρματόπλεγμα ή ας τάιζε κάποιον σκύλο. Αν το έκανε απλά για να σκοτώσει……..

Α, ρε Ρήγα και Κοκό, που πιστεύατε πως όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί.

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=361307

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=361309

Δύο ειδήσεις με διαφορετικό περιεχόμενο, αλλά μ’ ένα κοινό σημείο. Την μεγάλη καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης ή διαλεύκανσης της υπόθεσης με νόμιμο τρόπο.

Υπάρχει πρόβλημα δημοκρατίας αν οι δικαστικές ή πειθαρχικές αποφάσεις αργούν.

Ανάπτυξη με τόσο μπλοκαρισμένο σύστημα δικαιοσύνης, δεν μπορεί να γίνει.