Μου στέλνετε μηνύματα γιατί δεν γράφω τις τελευταίες ημέρες. Απαντώ:

Γιατί είχα πολύ δουλειά.

Γιατί η διάθεση μου ήταν αρνητική, με όλα όσα συστηματικά μας σταλάζουν στο νου και στη διάθεση.

Γιατί ετοιμάζω δύο επιστημονικές ιστοσελίδες.

Γιατί η ζέστη δεν προωθεί την πνευματική εργασία. Καλύτερες συνθήκες για κάτι τέτοιο: χειμωνιάτικος καιρός μέσα σε ζεστό σπίτι.

Γιατί δεν είμαι δημοσιογράφος. Γράφω όταν το επιθυμώ και μπορώ.

Γιατί θα ήθελα να κάνω αυτό που κάνει ο κύριος, όχι γιατί μου αρέσει το ψάρεμα, αλλά για να νιώσω την ηρεμία που συνοδεύει αυτό που κάνει.

Στο περιβόλι των ΜΚΟ

ΠΟΣΕΣ είναι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στην Ελλάδα; Ουδείς γνωρίζει (μόνο στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών έχουν καταγραφεί 528). Πόσα έχουν πάρει; Ούτε αυτό είναι γνωστό. Ενας υπολογισμός κάνει λόγο για τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια ευρώ.

Στην πραγματικότητα είναι πολύ παραπάνω, αφού τα περισσότερα υπουργεία χρηματοδοτούσαν φορείς, τους οποίους δεν ενέτασσαν στην κατηγορία των ΜΚΟ και δεν τους κατέγραφαν!

ΟΛΑ αυτά τα ωραία και εξόχως ελληνικά περιγράφονται στο πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, που συζητήθηκε χθες, για ένα θεσμό ο οποίος λειτουργεί μέσα σε «ένα νεφελώδες, θολό και αδιαφανές τοπίο», όπως διαπιστώνει. Και αυτή είναι η ελληνική πρωτοτυπία. Τέτοιες οργανώσεις δρουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά μόνο εδώ απουσιάζει κάθε πλαίσιο ελέγχου τους, άρα και των ποσών που δαπανούν.

ΜΙΛΑΜΕ για δημόσιο χρήμα, το οποίο προσφέρεται αφειδώς εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια. Κι αφού προσφερόταν αφειδώς, ο αριθμός των οργανώσεων αύξανε και πλήθαινε. Καμιά σύγκριση με άλλες χώρες. Για παράδειγμα, στην Ολλανδία και στη Δανία δεν υπάρχουν περισσότερες από 200 ΜΚΟ. Στην Ελλάδα είναι τριπλάσιες μόνο αυτές που υπάρχουν στο Μητρώο του υπουργείου Εξωτερικών.

ΠΛΗΘΟΣ οργανώσεων, πολλά χρήματα, αδιαφανές πλαίσιο, απουσία ελέγχων. Ιδού πεδίον, το κατάλληλο περιβόλι για να αναπτυχθούν τα παντός είδους ζιζάνια της σπατάλης και της διαφθοράς. Οπως αναφέρεται στο πόρισμα, υπάρχει οργάνωση που άλλα λέει ότι έχει πάρει ως επιχορήγηση και άλλα έχει καταγράψει το υπουργείο, που την έχει παράσχει. Η διαφορά είναι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τα οποία ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι απέγιναν.

ΚΑΙ δεν γνωρίζει, διότι το θεσμικό πλαίσιο είναι τόσο χαλαρό, που επιτρέπει να… «χάνονται» στο δρόμο και ουδείς να τα αναζητεί. Ακόμη κι αν προβλέπεται να υποβάλλουν οι οργανώσεις κάθε έξι μήνες απολογιστικές εκθέσεις, η υποχρέωση αυτή δεν τηρείται. Ή τηρείται με τη συνήθη ελληνική καθυστέρηση, δηλαδή γίνεται κάθε δύο χρόνια.

ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά το γαλαντόμο ελληνικό κράτος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να σκορπίζει τα εκατομμύρια των φορολογουμένων με ευκολία και χωρίς ελέγχους. Μόνο πέρσι, χρονιά σκληρής λιτότητας, δόθηκαν 5,7 εκατομμύρια ευρώ. Από την αρχή του χρόνου, οπότε έγιναν οι πρόωρες αποκαλύψεις για όλα αυτά, έχουν περάσει έξι μήνες. Και ακόμη είμαστε στις διαπιστώσεις. Να δούμε πότε θα ‘ρθει η ώρα των αποφάσεων.

ΩΣΤΕ να σταματήσει η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Και να μην πληγεί ανεπανόρθωτα ένας θεσμός που έχει προσφορά. Ασφαλώς υπάρχουν και ΜΚΟ με σοβαρό έργο που είναι εντάξει και στα οικονομικά τους. Αλλά μπορεί κι αυτές να «καούν» μέσα στο σωρό της αδιαφάνειας και της διαφθοράς. “

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=292726

ΣΧΟΛΙΟ : Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με όσα αναφέρονται. Να τονίσω ένα σημείο, πέρα από το κύριο που έχει να κάνει με την αδιαφάνεια και την χρηματοδότηση: Ο τεράστιος αριθμός των μη κυβερνητικών οργανώσεων στη χώρα μας. Σε επόμενη ανάρτηση σκοπεύω να αναφερθώ στις πιθανές αιτίες αυτής της ιδιομορφίας. 

Σήμερα γράφτηκε στις εφημερίδες η είδηση για το πόρισμα της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας της Βουλής σχετικά με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) στη χώρα μας. Ανάμεσα στ’ άλλα στο πόρισμα επισημαίνεται η ανυπαρξία καταγραφής των ΜΚΟ από το κράτος, καθώς εκτός των Υπουργείων Εξωτερικών και Υγείας, που έχουν κάνει κάποια στοιχειώδη καταγραφή, κανένα άλλο υπουργείο δεν έχει κάποιο αξιοποιήσιμο μητρώο.Σύμφωνα δε με το πόρισμα: «απόρροια του φαινομένου αυτού είναι η επιχορήγηση εκατοντάδων ΜΚΟ, χωρίς να είναι σαφές με ποιες διαδικασίες και ποια κριτήρια λαμβάνονται οι σχετικές αποφάσεις χρηματοδότησης, με ποιο μηχανισμό ελέγχεται το είδος της χρηματοδότησης και ο τρόπος διαχείρισης των διατιθέμενων σε αυτές κονδυλίων».Τέλος, σχετικά με το ύψος των κατά καιρούς χρηματοδοτήσεών τους, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι «σύμφωνα με τα στοιχεία των υπουργείων που της έχουν αποσταλεί το ποσό ξεπερνά τα 100.000.000 ευρώ», προσθέτοντας ωστόσο ότι, «στην πραγματικότητα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, καθώς αφενός το υλικό είναι εξαιρετικά ανομοιογενές και αποσπασματικό, αφετέρου τα υπουργεία θεωρώντας ότι οι φορείς που χρηματοδότησαν δεν συνιστούν ΜΚΟ δεν τις συμπεριέλαβαν στα έγγραφα τους». Το θέμα των ΜΚΟ ( αδόκιμος τίτλος) είναι πολύ σημαντικό. Ενώ αφ’ εαυτής η κοινωνία των πολιτών είναι ένας τομέας εξαιρετικά σημαντικός στη ζωή των πολιτών, στη χώρα μας έχει κακοποιηθεί τόσο πολύ που κινδυνεύει, αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση να δυσφημιστεί σε τέτοιο βαθμό που να οδηγήσει σε περαιτέρω απομόνωση και ακοινωνησία τους περισσότερους συμπολίτες μας.Θα πρέπει, να πάψουμε, λοιπόν, να υποκρινόμαστε και να ζητήσουμε περισσότερη διαφάνεια και απολογισμό δράσης από το κάθε σωματείο, πρωτοβουλία ή άλλη μορφή οργάνωσης που δεν έχει κερδοσκοπικό σκοπό, ιδιαίτερα μάλιστα αν σιτίζετε από το κράτος.Υ.Σ. Θα υπάρξει συνέχεια.( Η ανάρτηση έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί εχθές, αλλά ένα πρόβλημα στον εξυπηρετητή tumblr την καθυστέρησε).

Καθώς αργά το απόγευμα, μετά από μια κουραστική ημέρα στη δουλειά, γυρνούσα με το αυτοκίνητο σπίτι μου, άκουσα από το ραδιόφωνο μία ενημερωτική εκπομπή, όπου ο ένας των συνομιλητών ανέφερε πως έχει ήδη καταγραφεί το πρώτο εξάμηνο αυτού του έτους μία τρύπα 6 ή 8 δισεκατομμυρίων ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό, που αυξάνει ακόμα περαιτέρω το έλλειμμα. Και ως εκ τούτου τα ήδη ληφθέντα μέτρα είναι ανεπαρκή και σύντομα θα πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα. 

Γεννάται, όμως, ένα απλό ερώτημα, μετά την εντατική διαφώτιση που μας έχουν επιβάλει τους τελευταίους μήνες: πόσους επιπλέον έχουν διορίσει στο δημόσιο; Γιατί αν δεν έχουν διορίσει δεκάδες χιλιάδες, πως προέκυψε πρόσθετο έλλειμμα;

Δεν είναι οι διορισμοί  στο δημόσιο που φταίνε για όλα τα στραβά και ανάποδα των προϋπολογισμών, κατά πως λένε σχεδόν όλοι οι σχολιαστές και πολιτικοί; Είναι δυνατό να μην φταίει το υπερβολικός δημόσιος τομέας; 

Και βέβαια δεν βρίσκεται εκεί η αιτία. Φαίνεται , ότι όλη αυτή η φιλολογία περι διορισμών εκτός του να επιδιώκει τη συρίκνωση του κράτους μας σε κράτος -νάνο, σκοπεύει και να αποπροσανατολίσει τους πολίτες, έτσι που να μη συζητηθούν ποτέ οι πραγματικές αιτίες της δεινής οικονομικής κατάστασης μας και όσοι τα έφαγαν να συνεχίζουν τώρα και το πιοτό, εις υγείαν των κορόιδων

Η εποχή μας είναι δύσκολη όχι μόνο για τη διαχείριση του κράτους και τη ζωή των πολιτών, αλλά και γιά την άσκηση δραστηριοτήτων που κάποτε φάνταζαν αυτονόητες και ιδιαίτερα επιθυμητές.

Μία τέτοια δραστηριότητα είναι και αυτή της συμμετοχής και δράσης σε εθελοντικές οργανώσεις, χωρίς προσδοκία κέρδους αλά μόνο για τη χαρά της παρουσίας και της συμβολής στην επίτευξη των στόχων που έχουν θέσει τα άτυπα δίκτυα, τα σωματεία ή οργανώσεις που εντάσσονται οι πολίτες της δημοκρατίας μας.

Η κοινωνία των πολιτών και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις έγιναν μόδα τα τελευταία χρόνια και πολλοί ασχολήθηκαν με αυτές. Αυτό είχε ως συνέπεια, εκτός των άλλων , να προσελκύσει "ο χώρος" άτομα με μη καλοπροαίρετες προθέσεις, που μέσα από τη συμμετοχή τους στα όργανα διοίκησης τέτοιων οργανώσεων, επεδίωκαν τη δική τους προβολή και εξυπηρέτηση.

Όμως, αυτή η κατάσταση, που πίκραινε τους πραγματικούς εθελοντές, φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. Η οικονομική και κοινωνική κρίση έχει οδηγήσει ένα μεγάλο ποσοστό (από τον μεγάλο αριθμό) των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων σε μεγάλα αδιέξοδα. Ιδιαίτερα οι οργανώσεις που δημιουργήθηκαν και συντηρήθηκαν από κρατικά κονδύλια ( είτε με την μορφή άμεσων επιχορηγήσεων, είτε με τη μορφή ευρωπαϊκών προγραμμάτων) αισθάνονται τις δυσκολίες επιβίωσης τους. Όσοι διατηρήθηκαν και πολιτεύτηκαν αποκομμένοι από την κοινωνία και προσκολλημένοι μέσω κομματικών ή προσωπικών σχέσεων σε κυβερνητικές ενισχύσεις, αυτοί βλέπουν το τέλος της συλλογικότητας τους να πλησιάζει.

Θλιβερό; Όχι βέβαια. Όπως κανέναν λογικό άνθρωπο δεν συγκινεί το τέλος του νεοπλουτισμού, κανέναν δεν πρόκειται να συγκινήσει και το τέλος του “νεο-εθελοντισμού”, τον οποίο γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια.

Ίσως το μόνο καλό που φέρνει αυτή η κρίση, είναι η ευκαιρία να ξανασυλλογιστούμε την πραγματικότητα μας και φτιάξουμε τις συνθήκες ατομικής και κοινωνικής ζωής μας πάνω σε πιο στέρεες και σωστές βάσεις.

Υ.Σ.

Το θέμα έχει πολύ ζουμί για τους επαΐοντες, στην κατηγορία των οποίων δικαιολογημένα αισθάνεται πως ανήκει και ο γράφων, και γι΄αυτό θα υπάρξει συνέχεια εκ μέρους του με θέσεις , απόψεις και κρίσεις για το χώρο της κοινωνίας των πολιτών, ιδίως στον ευαίσθητο χώρο της υγείας. 

Μου έστειλαν ένα e-mail όπου αναφέρεται ότι στο κείμενο με τις προτάσεις του Υπουργείου για τις αλλαγές στα νοσοκομεία και ΚΥ, το οποίο έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο, για να αποτελέσει τη βάση για δημόσιο διάλογο, οι συντάκτες του προβαίνουν σε κοπτοραπική αλλάζοντας προτάσεις και συστάσεις. Αυτό, αν ισχύει, είναι δείγμα επιπολαιότητας που δεν συνάδει με μιας τέτοιας έκτασης παρέμβαση που γίνεται στο ΕΣΥ.

Μήπως πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος, να υπάρξουν περισσότερα και εγκυρότερα στοιχεία και μετά να ξεκινήσει ο διάλογος;

Είναι δυνατόν τόσες μεγάλες περικοπές ( για 10.000 κλίνες γίνεται ο λόγος) να μην είναι καλά μελετημένες; Πρέπει να υπάρξει επιστημονικά τεκμηριωμένος διάλογος, χωρίς βιασύνες. Τα νοσοκομεία δεν είναι επιχειρήσεις που νοικιάζουν ξαπλώστρες. Προσοχή.